اولین سازنده تابلوهای استاندارد روان ال ای دی

انتخاب واژه ی تابلو روان به جای LED Sign و دیگر واژه های مربوط به این حوزه توسط من و همکارانم صورت گرفت.
اثر ماندکاری نور بر روی چشم برای 100 میلی ثانیه قدرتی بود که فیزیک نور در اختیار ما میگذاشت تا بتوانیم یک آرایه ماتریسی از LED ها را روشن کنیم در حالی که در هر لحظه فقط یک سطر از آن روشن بود. یک صفحه ال ای دی که 16 سطر و 128 ستون داشت صفحۀ مناسبی بود تا ما متون و گرافیک متحرک را در آن نمایش دهیم.
تابلو ال ای دی در دهۀ 70 میلادی در دنیا ساخته شده بود ولی در ایران ساخته نشده بود که من توانستم در سال 1378 برای اولین بار در ایران و به روش استاندارد و استفاده از مدار چاپی آن را بسازم.
این سامانه با یک نرم افزار تحت ویندوز 3.1 (اینقدر قدیمی) قابل برنامه ریزی بود و واقعا برای اصناف و بانکها جذابیت داشت و خوب میخریدند.
به چشم می آمد و رقص نور داشت. پارچه نویسی را کم رنگ کرد و جلوی خیلی از اصرافها را گرفت.
و مدل تک رنگ (قرمز یا سبز)و دورنگ آن(قرمز و سبز) نهایت تکنولوژی ما بود
فقط در تابلوهای ترافیک شهری (VMS ) نور زرد آمبر استفاده میشد.چون در نور آفتاب بهتر دیده میشد.
امروزه بازرگانان مانند همۀ سخت افزارها ، ماژولهای چینی آنرا وارد کشور مینمایند و به لطف صنعتگران توانمندمان قاب گرفته و برنامه ریزی و فروخته میشود.